Natuurlijk moet ik eerlijk zijn en daarmee
zal ik uiteraard beginnen. Ik moet toegeven dat ik gedurende mijn 16 jaar niet
heel actief ben geweest als lezer. Mijn ouders vonden het uiterst belangrijk
dat ik veel boeken zou lezen maar dat was spijtig genoeg niet mijn ding… Om u
niet helemaal teleur te stellen kan ik met fierheid zeggen dat ik niet een
hopeloos geval ben. Hiermee bedoel ik dat ik toch wat boeken gelezen heb. (of
het met plezier was of niet dat is een ander verhaal J)
Het eerste boek dat ik me kan herinneren en
was blijven hangen, heeft de naam” Robinson Crusoe” van Jules Verne. Het boek
gaat over Robinson, een jongen die opgroeit in de tijd van de
ontdekkingsreizen. Het hoofdpersonage gaat aan boord van een schip dat later in
het verhaal een schipbreuk lijdt. Onze Robinson spoelt aan op een onbewoond
eiland en leert daar stap voor stap de vaardigheden om te overleven. Ik heb het
boek onthouden omdat er lichte vormen van psychologie in voorkwamen en dat
maakte het interessanter voor mij om het boek te lezen. Ik moet toegeven dat ik
nu een echte psychologie en filosofie “freak” ben. In het boek werden niet
alleen vaardigheden beschreven om te overleven maar ook vaardigheden zoals de
moed niet verliezen, blijven doorzetten, niet zot worden omdat je niemand hebt
om mee te praten en nog vele andere vaardigheden.
Op een bepaald moment waren de Harry Potter
boeken zeer populair dus besloot ik ze maar te lezen. Ik had snel het gevoel
dat het niet mijn genre was en ben ik er langzaamaan mee gestopt.
Dit waren de boeken voor de lagere school.
Vervolgens heb ik heel wat boeken gelezen van Arthur Conan Doyle, meer bepaald
de avonturen van Sherlock Holmes en zijn trouwe vriend Watson. In deze boeken
heb ik geleerd om waarde te hechten aan details, details en nogmaals details.
Het is niets voor niets dat de uitspraak van Sherlock Holmes beroemd is
geworden:” Alles draait om details, mijn beste vriend Watson”. Helaas ben ik
gestopt met deze boeken te lezen omdat ze monotoon begonnen te worden. Na Conan
Doyle werd het opnieuw Jules Verne met het boek “De reis om de wereld in 80
dagen”. Het was een leuk boek om ervan te genieten ’s avonds voor het slapen
gaan, maar meer was het ook niet m.a.w. er is niets achtergebleven. Ten slotte
kan ik u vertellen over mijn “numero uno” boek, namelijk “Zo maakt u vrienden
en goede relaties” van Dale Carnegie. Het veroverde in de geschiedenis een
plaatsje als een van de beste verkochte boeken aller tijden. Meer bepaald
plaats 2 (de Bijbel bevindt zich op plaats 1). De titel verklapt de inhoud van
het boek. Het gaat over hoe je goede relaties kan opbouwen tussen één of
meerdere personen en aangezien het boek gaat over psychologie, spoort het me
nog harder aan om het te blijven lezen. Ik ben er namelijk al 3 maanden mee
bezig. Het is eerder een boek waarin elk hoofdstuk keer op keer wordt herlezen
en nooit een eind komt aan het boek omdat het dagelijkse, maandelijkse of
jaarlijkse “updates” komen.
Met mijn leesautobiografie wil ik u laten
merken dat ik geen extreme lezer ben maar me toch interesseer in specifieke boeken.
Mijn genres zijn vooral detectives, psychologie, avontuur. Tenslotte vul ik
mijn vrije tijd aan met het lezen van Quest, een wetenschappelijk tijdschrift.
Een reactie posten